Acupunctuur TCM kliniek

Wat is artrose in de westerse geneeskunde?

Bij een gewricht is er een constante vernieuwing van het kraakbeen. Wanneer echter de afbraak groter is dan de celvernieuwing spreekt men van artrose. Deze klachten komen vaker voor bij vrouwen. Vermits het een slijtageproces is dat ingezet wordt door beperkte regeneratie van het kraakbeen, komt het meer voor op oudere leeftijd. Ongeveer 9 op 10 van de 60 plussers kampt met artroseverschijnselen. In een eerste fase treedt er startstijfheid op. Nadien, wanneer de elastische kraakbeenlaag afneemt in dikte en kwaliteit, ontstaat pijn.

 

Spontane artroseklachten in meerdere gewrichten zonder aanwijsbare oorzaak noemen we primaire artrose. Deze vormt heeft vaak een erfelijkheidsachtergrond. Secundaire artrose ontstaat ten gevolge van een trauma of repetitieve belastende bewegingen. Vaak is er een verband tussen de klachten en bepaalde weertypes. Het zal niemand meer verbazen dat klimatologische factoren invloed hebben op het menselijke lichaam. Dit wist men reeds toen de eerste barometers werden gefabriceerd met mensenharen. We weten dat vooral vochtigheid, gecombineerd met koude, een negatieve invloed uitoefent op spieren en gewrichten. We kennen deze klachten als reumatische aandoeningen. Wanneer het kraakbeen van de gewrichten lange tijd aan deze klimatologische factoren wordt blootgesteld, gaat het verdrogen, degenereren en geeft dus op zijn beurt artrose. Als gevolg op deze toestand wil het lichaam ter bescherming reageren door rond de gewrichten kalk te laten aangroeien. Dit zijn de zogenaamde osteofyten, of papegaaienbekken indien aan de wervels. Deze verkalkingen kunnen op hun beurt druk uitoefenen op weke structuren, zoals gewrichtskapsels, pezen, spieren, zenuwen.

 

Dit kan pijn, ontsteking en bewegingsbeperking veroorzaken en zo raakt de patiënt verzeild in een vicieuze cirkel waar hij zonder behandeling niet uitgeraakt.

​

​

Behandeling van artrose met westerse geneeskunde

 

In een eerste fase manifesteert de aandoening zich als een acute of subacute ontstekingsreactie met pijn en warmteontwikkeling in de gewrichten. Hiervoor gaat men ontstekingsremmers, al dan niet op basis van corticoïde, en eventueel pijnstillers toedienen. Wanneer de toestand meer gestabiliseerd raakt, verdwijnt de warmteontwikkeling en primeren bewegingsbeperking en pijn als klachten.

In dit stadium kan de patiënt buiten de medicatie ook nog baat vinden bij fysio- of kinesitherapie.

Indien deze evolutie verder gezet wordt, zal het lichaam zelf reageren door een volledige blokkade en verkalken van de gewrichten. Op dit ogenblik is de pijn grotendeels verdwenen, maar tevens ook de beweeglijkheid. Wanneer in deze fase bepaalde structuren, zoals bloedvaten en zenuwen geklemd raken, geeft dit aanleiding tot onomkeerbare functionele en organische klachten.